Uzun zamandır hasretim yazı yazmaya. O kadar çok savaş veriyorum ki insanlarla.. Hayattan soyutlayıpta kendime zaman ayıramıyorum yazı yazamıyorum. O kadar karmaşığım ki...
Herkesin arasında kalmak diye bir şey var. Veya da hiç kimse tarafından sevilmemek. Biri çok sevilmekten diğeriyse hiç sevilmemekten kaynaklanan sorunlar. Hiç sevilmediğimi düşünen ben şimdiyse arkadaşlarımın arasında kalıp seçim yapmaya mahkum bırakılıyorum.
Nasıl bir sorun bu çözümsüz.. Ağzımdan çıkan tek bir kelimeyle değişecek insanların hayatı.
Kendi dünyamda yalnız kalmak istiyorum hep. Odama geçip kapımı kilitlemek kulaklığımı takıp yalnız kalmak istiyorum sadece. Ama olmuyor, olamaz da. 15 gün sonra gireceğim bir SBS belası var. Ve ben annemin zoruyla ders çalışmak zorundayım. Yalnız kaldığım tek yer artık çalışma masam oldu. Bu durum da beni sadece orada düşünebilmeye teşvik ediyor. Dolasıyla ders çalışmam gereken onca zamanı ben sadece düşünerek geçiriyorum. Hayatımı, geleceğimi, yazar olmak istememi, hangi lisede okuyacağımı, ne olacağımı... Kısaca hayatımın geri kalanında ne halt yiyeceğimi düşünerek geçiriyorum.
Evde ders çalışamıyorum diye teyzemlere taşındım. 2-3 hafta önce koşarak döndüm eve. Her şey çok güzeldi, her şey bana göre düzenlenmişti.. Akla gelebilecek her şeye sahiptim ve benden tek beklenen ders çalışmamdı. Çalıştımda günde 500 soru çözdüm, deli gibi tekrar yaptım.. O güne kadar 440'ın altına inmemiştim sınavlarda ve bu ders çalışma temposuyla gidersem de 500 tam puan yapacağımı düşünüyordu herkes. O kapasiteye, o zekaya sahip olduğumdan o kadar eminlerdi ki...
Peki ben ne yaptım? Teyzemlerde kaldığım 1 ay boyunca girdiğim tüm sınavlardan 390 aldım. Herkes üstüme yüklendi. Teyzem oturdu ağladı. Ben de dedim ki olmaz böyle gidiyorum ben. Bu sefer de sensiz ev çok boş dedi. Ben de ''Emin ol seni çok özleyeceğim teyzeciğim. Ama annemsiz olmuyor. Eve dönmeliyim.'' dedim topladım valizimi. Gözü yaşlı teyzeme elveda deyip ayrıldım evden. O an dışarının kokusu değişti sanki. Özgürlük dedim ''olala..'' :) Eski yaşantıma geri döndüm. Eve istediğim saatte gelmeye istediğim gibi süslenmeye, gezmeye, dolaşmaya, eğlenmeye başladım. O hafta hiç ders çalışmadım ama girdiğim sınavdan 445 aldım. Ders çalışarak yapamıyorum ki ben. Derste dinlediğim, sınavdan sınava tekrar ettiğim her şey yetiyorda artıyor bile. Şimdi de hiç takmıyorum liseyi. Hangi liseye gittiğim önemli değil çünkü. Önemli olan, yaz tatili boyunca yazıp yazar olma yolundaki ilk adımımı atmak. Hayallerim var. Ve ne yazıkki hayallerime ders çalışarak ulaşamam. MEB! Senden yaptığın sınavlardan da nefret ediyorum :):):):) sınavdan sonra binanızda yangın çıkarda optikler yanar inş. Geberesiceler. Ne demiş Amerikan replikleri'' tek sorununuz o koca kıçınızı ceylan derisi koltuklardan kaldıramamanız.'' Sevgiler :)
