İNTİKAM


Beğenmediğim sonu, siler baştan yazarım.
Twitter: @iremkucukcongar

3 Eylül 2012 Pazartesi

Farklı Heyecanlar..

 Bu etkinliklere gerçekten de bayılıyorum. Mükemmel insanlarla tanışıp, bir sürü güzel şeye sahip olunuyor. Ben bir süre vakit ayıramayabilirim ama benim yerime siz bol bol hediyeleşin.. :)

http://kirmizikiraz.blogspot.com/2012/09/hediyeleselim-mi.html

Satrançtan Hayat.. HAYAT #1#

     Ne yazacağımı bilemiyorum. Bir konu yok aklımda. Yerleştim koltuğuma elim klavyede hareketlerini takip ediyorum sadece. Elif Şafak Siyah Süt'ün de öyle yazmıştı da saçma demiştim. Haklıymış bende şimdi ondan esinlendim düşünmeden yazıyorum her kelimeden sonra başımı kaldırıp ekrana bakıyorum ne yazdım? Başlığını atınca anlamıştı ne yazacağını demek ki buymuş aklımdaki. Yanındaki kadının okuyan gözlerini durdurmak için sol eli devreye girmişti. Kendisinin görebileceği ama O kadının göremeyeceği bir şekilde özenle kapatıyordu yazdıklarını. Ben de şimdi saklayacak birinin yanımda olmamasının huzuruyla yazıyorum yazımı. Klavyede ellerimin hareketlerini izliyorum ilk defa klavyeye boş boş bakmak yerine hangi harflere bastığımın merakıyla yazıyorum yazımı. İçeriden gelen kalabalığın sesiyle güvende hissediyorum kendimi hiç kimsenin ayak sesleri benim odama doğru gelmiyor çünkü. Kalabalık dediysem aldanmayın dediklerime kardeşimin çizgi filmiyle annemin bulaşıklarının sesi karıştı da kalabalık geliyor.. Hep sakin yerlerde yazmaya çalışırdım yazımı camımı kapatır perdemi çekerdim kapımı kapatmakla yetinmeyip kilitlerdim. Yanılmışım ses işiterek yazılmalıymış yazı. Sadece yazmak istenildiği için. Ne yazıldığı pek umursanmamalıymış yazılarda. Kurallar yok sayılıp farklı yerlere bakarak yazılmalıymış. Sessizlik değilmiş yazıları yazdıran, beynini dolduran gürültülermiş. Hayatı satranca boşu boşuna benzetmemiş yazar. Boşu boşuna piyon dememiş insanlara. Bu yüzden diye  eklemiş devamına ''Bu yüzden kimseyi şah yapma hayatına... Senin Şahın seni vezir yapar. Seni kaybederse oyun tehlikeye girer. Ama sen onu kaybedersen Oyun Biter.'' Bu kadarmış meğer hayat bir oyunmuş sadece. Tiyatro sahnesindeki bir oyunla bile alakası yokmuş. Bir tahtadan bir kaç kareden ibaretmiş.